با آثاری از ۲۲ كارگردان؛
همه چیز در رابطه با نماینده فلسطین در اسکار
به گزارش المور، فیلمی متشکل از ۲۲ فیلم کوتاه مستند، داستانی، انیمیشن و تجربی که هریک از آنها به شکلی حقیقت وضعیت مردم غزه در بحبوحه جنگ اسرائیل و حماس را تصویر کرده اند، نماینده فلسطین در اسکار سال جاری شد.
به گزارش المور به نقل از مهر، «از زمین صفر» یک فیلم گلچین محصول ۲۰۲۴ به کارگردانی ۲۲ کارگردان مختلف فلسطینی است. این فیلم از ۲۲ فیلم کوتاه شامل فیلم های مستند، داستانی، انیمیشن و تجربی است که همه آنها به وضعیت کنونی مردم غزه در بحبوحه جنگ رژیم صهیونیستی و حماس پرداخته اند.
داستان های ارائه شده در این مجموعه طیفی از احساسات متفاوت از انعطاف پذیری و تراژدی گرفته تا امید و یافتن شادی در محلهای بعید را تصویر کرده است.
گزارشی که بتازگی توسط مجله پزشکی «لنست» انتشار یافته با مروری تلخ از جنگ رژیم صهیونیستی و غزه نشان میدهد تعداد کشته شدگان فلسطین بسیار بالاتر از آن چیزی است که ابتدا تصور می شد و رقم ۱۸۶ هزار نفر کشته با علل مستقیم و غیرمستقیم، مانند بیماری و گرسنگی را از زمان آغاز بمباران اسرائیل در ۷ اکتبر مطرح کرده است.
هدف «از زمین صفر» هم اینست تا داستان هایی را که توسط خود مردم غزه گفته می شود، نشان دهد.
«از زمین صفر» در پنجمین جشنواره بین المللی فیلم امان در ۵ ژوئیه ۲۰۲۴ نمایش داده شد و سپس در اواسط جولای سال جاری در هفتادمین جشنواره فیلم تائورمینا به نمایش درآمد. نخستین نمایش این فیلم در آمریکای شمالی در چهل و نهمین جشنواره بین المللی فیلم تورنتو در ۹ سپتامبر ۲۰۲۴ در قسمت مستند جشنواره خواهد بود.
این فیلم که به عنوان نماینده فلسطین برای رقابت بخش فیلم بلند بین المللی نود و هفتمین دوره جوایز اسکار انتخاب شده، شامل این فیلم های کوتاه است:
«خارج از کادر» به کارگردانی نداء ابوحسنه
«بهشت در جهنم» به کارگردانی کریم ساتوم
«افسون» به کارگردانی بشار البلبیسی
«بیداری» به کارگردانی مهدی کریره
«جاد و ناتالی» به کارگردانی اوس البنا
«نه» به کارگردانی هانا الیوا
«همه چیز خوب است» به کارگردانی نیدال دامو
«تاکسی وانیسا» به کارگردانی اعتماد ویشا
«۲۴ ساعت» به کارگردانی علا دامو
«سلفی» به کارگردانی ریما محمود
«بدون سیگنال» به کارگردانی محمد الشریف
«پوست نرم» به کارگردانی خامس مشهراوی
«فلش بک» به کارگردانی اسلام الزریعی
«قطعه قطعه» به کارگردانی باسیل المقوسی
«پیشنهاد» به کارگردانی مصطفی النبیح
«روز مدرسه» به کارگردانی احمد الدانف
«فرح و مریم» به کارگردانی ویسام موسی
«سربار» به کارگردانی علا ایوب
«معلم» به کارگردانی تامر نجم
«بازیافت» به کارگردانی رباب خمیس
«اکو» به کارگردانی مصطفی کلاب
«متاسفم سینما» به کارگردانی احمد حسونه
پس از شروع جنگ بین اسرائیل و حماس، رشید مشهراوی که از کارگردان های فلسطینی است، صندوقی برای سینما و فیلمسازان در غزه و با هدف پشتیبانی از فیلمسازان جوان فلسطینی برای بیان خود و بیان داستان های خود از راه سینما تاسیس کرد. مشهراوی از مراحل تولید و بعد از تولید این ۲۲ فیلم کوتاه که در آخر سال ۲۰۲۳ در قسمت های مختلف نوار غزه فیلمبرداری شده بودند، حمایت کرد. وی با شرکت تولید فیلم فرانسوی «کورینی پروداکشنز» و لورا نیکولوف تهیه کننده این کار را انجام داد و هماهنگی بین همه گروه ها در غزه، دریافت مواد و نظارت بر مراحل بعد از تولید را بر عهده داشت.
این فیلم قرار بود نخستین نمایش جهانی خویش را در هفتاد و هفتمین جشنواره فیلم کن داشته باشد، اما از آنجائیکه سازمان دهندگان گفتند قصد دارند سیاست را از جشنواره دور نگه دارند، آنرا رد کردند و در پاسخ، مشهراوی به نشانه اعتراض، فیلم را در شهر کن اما بدون حمایت جشنواره کن به نمایش درآورد.
واقعیت کنونی غزه در ۲۲ روایت
هر یک از این فیلمها نمایی هیجان انگیز از حقیقت کنونی غزه را ارائه می کنند تا به کمک آن تراژدی های فلسطین ویران و اقداماتی را که مردم برای زنده ماندن باید انجام دهند، عیان کنند.
در «بهشت جهنم» فیلمی کوتاه به کارگردانی کریم ساتوم، مردی در یک کیسه جسد در غزه از خواب بیدار می شود. ابتدا، او مطمئن نیست که چگونه در پلاستیک ضخیمی که برای مردگان در نظر گرفته شده، جا گرفته، زیپ را باز می کند و از بسته بیرون می آید و خویش را در بین چادرهای پناهجویان در مقابل یک منظره ویران شده می بیند. آغاز به راه رفتن می کند و تلاش دارد روز گذشته خویش را مرور کند. به یاد می آورد که روی بتن برهنه خوابیده بود و از سرما می لرزید، بعد به یکی از سازمان هایی که شست و شو و دفن مردگان را مجانی انجام می دهند، رفته بود و کیسه جسد خواسته بود. ابتدا درخواست او رد شد، او اعتراض کرد و اظهار داشت: اگر شهید شوم کیسه نمی دهید؟ خب بگذار هم اکنون هم از آن استفاده کنم. به این ترتیب، کیسه به او داده شد؛ پلاستیکی ضخیم که تنها چاره او در مقابل سرما بود، یک پیروزی ناچیز «بهشت جهنم».
در «سینما متاسفم»، احمد حسونا، فیلمساز کهنه کار غزه، نامه ای عذرخواهی به این هنر ارائه می کند و می گوید که نمی تواند به کار ادامه دهد چونکه باید بقای خانواده خویش را تضمین کند. این فیلم ادای احترامی تکان دهنده به سینما است، به همان اندازه که چشم اندازی تند از زندگی یک خلاق در بین جنگ است.
مشهراوی در این زمینه اظهار داشت: احمد هیچگاه این فرصت را نداشت که فیلم هایش را در جشنواره ها به نمایش بگذارد یا حتی فیلم هایش را در پرده بزرگ ببیند. زمانی که برای این پروژه به سراغش رفتم و به او گفتم که تضمین می کنم این پروژه در سرتاسر جهان نمایش داده شود، وی خاطرنشان کرد نمی خواهد این کار را انجام دهد، چون چند روز قبل برادرش را از دست داده بود. او همین طور در شمال غزه زندگی می کند، جایی که آمبولانس ها نمی توانند به آنجا دسترسی داشته باشند. تنها راه رسیدن مواد غذایی و پزشکی به آنها از راه هوایی است.
به این ترتیب مشهراوی به او پیشنهاد کرد که عدم تمایل خویش را برای کار روی یک پروژه از راه فیلم نشان دهد.
در «بازیافت» نشان داده می شود که مردم چگونه باید با منابع کمیاب کنار بیایند. این فیلم به کارگردانی رباب خمیس حول محور مادری می چرخد که از یک سطل آب برای آب دادن به فرزندانش، حمام کردن، تمیز کردن کف خانه و شستن لباس ها استفاده می نماید.
هانا الیوا، بر جنبه متفاوتی از زندگی در جنگ تاکید کرده است. او نمی خواست داستان های ویرانی و تراژدی را دنبال کند، بلکه می خواست بر تمایل انسان به جستجوی نور در تاریک ترین شرایط تمرکز کند. فیلم کوتاه او با عنوان «نَه» این کار را انجام می دهد. در این فیلم گروهی از جوانان غزه در صورتیکه سرودهای مقاومت و امید را می خوانند، در منظره ای ویران، رگه های شادی را می پراکنند.
به گفته مشهراوی فیلمسازانی که در این پروژه شرکت کردند، تکنیک هایی را برای سازگاری با شرایط به یکدیگر آموزش دادند. در بیشتر فیلمها صدای هولناک پهپادها و هواپیماهای بالای سر به گوش می رسد. برای صداپیشگی، وی به فیلمسازان پیشنهاد کرد در ماشین هایی با پنجره های بسته تلاش کنند تا صدایی تا حد امکان تمیز خلق کنند.
مشهراوی اظهار داشت: زمانی که این را به یکی از فیلمسازان گفتم، او چاره مناسب تری ارائه کرد. او پیشنهاد کرد که به داخل کمد بروید و آنرا با یک فرش بپوشانید و یک فضای عایق ایجاد کنید. وقتی صدا را فرستاد، کیفیت استودیویی داشت و من این تکنیک را با دیگر فیلمسازان به اشتراک گذاشتم.
فیلم هایی که کامل نشدند هم تکان دهنده هستند. به عنوان مثال «تاکسی ونیسا» ساخته اعتماد ویشا حول یک راننده تاکسی می چرخد که مردم و کالاها را با کاروان و قاطر در غزه جابه جا می کند. در اواسط راه، فیلم متوقف می شود و ویشا دوربین را به طرف خودش می گیرد و می گوید که نتوانسته پروژه را کامل کند، چونکه در روز سوم فیلم برداری، زمانی که یکی از اعضای خانواده اش در یک حمله هوایی کشته شد، فاجعه ای رخ داد.
مشهراوی اظهار داشت: هیچکس نمی تواند از او بخواهد که فیلم را کامل کند. ما به او گفتیم که فیلم را فراموش کند و مراقب خودش باشد. هفته ها بعد، تیم تصمیم گرفت فیلم را با اطلاعیه ای از ویشا تکمیل کند تا آن چه برای پروژه اتفاق افتاده بود روشن شود و فیلم وارد مجموع شد.
مشهراوی اضافه کرد: متاسفانه چندین پروژه داشتیم که به نتیجه نرسید. برخی داستان ها نتوانستند به نتیجه برسند، چونکه فیلم ساز فیلم، کامپیوتر اش و هر چیزی که داشت بمباران شده بود. به عنوان مثال، فیلمی در مورد زنی بود که در آستانه زایمان به بیمارستان می رود. اما در بیمارستان فضایی برای او وجود ندارد. بیمارستان مملو از مرگ است و جایی جهت زندگی جدید نیست.
مشهراوی اظهار داشت: همه این داستان ها بخشی از حقیقت هستند.
این فیلم ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۴ در هفدهمین جشنواره فیلم فلسطین تورنتو هم نمایش داده می شود.
منبع: almur.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران المور در مورد این مطلب