در یك مراسم برگزار شد؛
اهدای نشان رادیو به خلبان جانباز
المور: نشان عالی رادیو نمایش به خلبان علیرضا علیرضایی اهدا شد.
به گزارش المور به نقل از روابط عمومی رادیو نمایش، همزمان با فرا رسیدن سالروز ورود آزادگان به وطن، مراسم رونمایی از سریال رادیویی «پرواز سرنوشت» با حضور سرلشگر جانباز علیرضا علیرضایی خلبان آزاده کشورمان، برگزار و نشان عالی اداره کل هنرهای نمایشی و رادیو نمایش به او اهدا شد. خلبان علیرضا علیرضایی در نهم آبان سال ۱۳۳۲ در روستایی از توابع شهرستان گلپایگان به دنیا آمد. مهرماه ۱۳۵۱ وارد نیروی هوایی شد و در دی ماه ۱۳۵۳ برای گذراندن دوره خلبانی به مدت ۲ سال به آمریکا رفت؛ سال ۵۵ برای خدمت به ایران بازگشت و در مهر ماه سال ۱۳۵۹ به اسارت نیروهای عراقی درآمد. وی دوران اسارتش را به مدت ۱۰ سال در زندان های استخبارات، ابوغریب و الرشید گذراند و عاقبت در شهریور ۱۳۶۹ آزاد شد. در مراسم رونمایی از سریال رادیویی «پرواز سرنوشت» که برمبنای زندگی خلبان علیرضایی در رادیو نمایش تولید شده است، محسن سوهانی مدیر کل هنرهای نمایشی و رادیو نمایش، مهدی طهماسبی مدیر تولید و تامین اداره کل هنرهای نمایشی و رادیو نمایش، سعیده فرضی کارگردان سریال «پرواز سرنوشت»، ژاله محمدعلی تهیه کننده، شهریار حمزیان بازیگر نقش خلبان علیرضایی و سایر مدیران و هنرمندان این نمایش رادیویی حضور داشتند. محسن سوهانی مدیر کل هنرهای نمایشی و رادیو نمایش ضمن خیر مقدم در آغاز این مراسم اظهار داشت: آزادگی مقام صبر و رضا و یک بار بلند عارفانه و انسانی است. قهرمانان واقعی سرزمین ما آزادگانی هستند که با تحمل سخت ترین مصائب، چون سرو راست قامت و بی تعلق ایستادند و بهترین سالهای عمر خودرا به پای ارزش های والای اخلاقی نثار کردند. سینما و رسانه های غرب پر از قهرمانان پوشالی است، حال آنکه ما با وجود چنین قهرمانانی از جنس واقعیت، گنجینه های ارزشمندی برای فعالیت هنری و رسانه ای در اختیار داریم و باید دِین خودرا به آنان ادا نماییم. در ادامه سرلشگر خلبان جانباز علیرضا علیرضایی اضافه کرد: من سال ۵۱ استخدام شدم و تمام آن چه که آموزش دیدم برای دفاع از کشور و خاکمان بود، حملاتی که در شروع جنگ صورت گرفت موجب شد تا ما با آمادگی کامل از کشورمان دفاع و جانمان را برای آن فدا نماییم. خلبان آزاده کشورمان افزود: شرایط جنگ بسیار متفاوت تر از آن چیزی بود که آموزش دیده بودیم. هدف های ما پیش از این که پرواز نماییم شناسایی می شد اما متاسفانه اطلاع دقیقی از محدوده مورد نظر نداشتیم و این بزرگترین مشکلی بود که وجود داشت. از طرفی کمبود قطعات و تجهیزات مهم مثل لاستیک و باتری هواپیما شرایط را مشکل تر می کرد. سرلشگر علیرضایی اظهار داشت: من پنجم مهر ماه ۵۹ اسیر شدم، در دوران آموزشی به ما یاد داده بودند که وقتی اسیر شدیم غیر از معرفی و شماره پرسنلی چیز دیگری به دشمن نگوییم. وی بیان کرد: در سال اول اسارت، فشار عصبی موجب شد پاهایم فلج شود و این قضیه تا یک سال و نیم ادامه پیدا کرد تا این که به فکر این افتادم اگر جنگ تمام شود چگونه با پای فلج نزد خانواده ام برگردم، این شد که با دستم مرتب پاهایم را ماساژ می دادم که خون در آنها جریان پیدا کند و خدا را شکر تا حدی بهتر شدم اما هنوز آن حالت بی حسی را دارم. علیرضایی افزود: در ایام اسارت اهتمام کردم برای خودم سرگرمی ایجاد کنم، با میخ فولادی به قاشق می کوبیدم و سوراخش می کردم و بعد روی اسکلت سیمانی تیزش می کردم که با آن سوزن خیاطی درست کنم بعد با کارتن های سیگار و هسته خرما و نخ حوله، کاردستی درست می کردم. در زندان ابوغریب، بی آنکه عراقی ها متوجه شوند، یک رادیو برداشتیم و ساعت دوازده شب اخبار را گوش می دادیم، چون دسترسی اسرا به رادیو از نان شب هم واجب تر بود. وی در پاسخ به این پرسش که چه مدت طول کشید تا خانواده از زنده ماندن او مطمئن شوند، اظهار داشت: در اخبار غیررسمی، خانواده از زنده ماندن ما خبر داشتند اما بصورت رسمی، زمانی مطمئن شدند که از مرز رد شدیم یعنی ۱۰ سال طول کشید تا همسرم عصمت سادات سجادی از زنده ماندنم مطلع شود، پس از بازگشتم به خانه، شرایط طوری بود که وقتی از خانه بیرون می رفتم تا آن زمان که برگردم، همسرم پشت در ورودی منتظر می ماند تا از در بیایم، دل نگرانی تمام آن ۱۰ سال همچنان با او هم راه است. سرلشگر علیرضایی افزود: با آنکه پس از آزادی، امکانات رفاهی آنچنانی نداشتیم تا از آن استفاده نمائیم اما بدنبال امتیاز نبودم، من ویزای اقامت کانادا را دارم اما برایم ثقیل است آنجا گردن کج کنم. اینروزها درخواستی جز این ندارم که مشکلات جوانان وطن حل شود چونکه آنها آینده ساز کشور هستند. او در آخر اظهار داشت: در زمان جنگ خلبان ها سخت ترین وظیفه را در مقابل حملات دشمن بر عهده داشتند و قهرمانان بسیاری در میان آنها وجود دارد که امیدوار هستم رسانه ها به زندگی آنها بپردازند. در ادامه شهریار حمزیان که در سریال «پرواز سرنوشت» نقش سرلشگر خلبان علیرضا علیرضایی را بر عهده دارد، تصریح کرد: تمامی دوستانم در این سریال زحمت بسیاری کشیدند. آنقدر بازی در نقش او سخت بود که با خود فکر می کردم این ۱۰ سال تا چه اندازه برای قهرمان ما جانفرسا بوده است. همین طور سعیده فرضی کارگردان این نمایش رادیویی اضافه کرد: واقعا سخت بود تمام آن رنج های ۱۰ ساله را در ۱۵ قسمت نشان دهیم و به بخش های مهمی از این زندگی پرداختیم که امیدواریم مورد توجه قرار گیرد. در آخر مراسم و در جمع هنرمندان و مدیران شبکه رادیویی نمایش، نشان عالی همای سعادت اداره کل هنرهای نمایشی و رادیو نمایش به سرلشگر علیرضا علیرضایی تقدیم شد، همین طور شهریار حمزیان بازیگر نقش این شخصیت نیز به نمایندگی از هنرمندان این مجموعه، نشان همای سعادت را دریافت کرد. سریال رادیویی «پرواز سرنوشت» به نویسندگی جعفر غلامپور، کارگردانی سعیده فرضی، تهیه کنندگی ژاله محمدعلی، افکتوری محمدرضا قبادی فر و صدابرداری محمدرضا محتشمی تولید شده است. معصومه عزیزمحمدی، با هنرمندی شهریارحمزیان، شیما جان قربان، بیوک میرزایی، میرطاهر مظلومی، رامین پورایمان، قربان نجفی، محسن بهرامی، بهرام سروری نژاد، مهدی نمینی مقدم، نورالدین جوادیان، بهادر ابراهیمی، علی اصغر دریایی، عبدالعلی کمالی، کرامت رودساز، سینا نیکوکار، مجتبی طباطبایی، محمد شریفی مقدم، امیر زنده دلان، محمد سعید سلطانی، احمد لشینی، حمید یزدانی، عباس توفیقی، امیر فرحان نیا، فرشید صمدی پور، ماکان رضایی پور، سیما خوش چشم، فریبا طاهری، دانیال ابراهیمی، شیما اسدی، فریبا بکلو و امیر ارسلان گویندگی این نمایش را بر عهده دارند. این اثر از ۲۷ مرداد ساعت ۱: ۳۰ بامدادان روی آنتن رادیو نمایش می رود و ساعت ۷ بامداد و ۱۴: ۳۰ دقیقه تکرار آنست.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران المور در مورد این مطلب